22
การดู
แลผู้
ป่
วยระยะสุ
ดท้
ายแบบประคั
บประคอง
อาการท้
องผู
ก
5
ท้
องผู
กเป็
นอาการหนึ่
งที่
พบในผู้
ป่
วยเรื้
อรั
ง มี
สาเหตุ
ทั้
งจากโรค ภาวะจิ
ตใจ และ
ยาที่
ผู้
ป่
วยได้
รั
บ การดู
ว่
าผู้
ป่
วยท้
องผู
กหรื
อไม่
อาจสั
งเกตจากอาการ เช่
น ถ่
ายอุ
จจาระ
น้
อยกว่
า 3 ครั้
งต่
อสั
ปดาห์
ต้
องเบ่
งมากกว่
าปกติ
อุ
จจาระเป็
นก้
อนแข็
ง ผู้
ป่
วยอาจรู้
สึ
ก
เหมื
อนถ่
ายอุ
จจาระไม่
สุ
ด หรื
อถ่
ายไม่
ออก ญาติ
สามารถดู
แลได้
โดยช่
วยพลิ
กตั
ว กระตุ้
นให้
มี
การเคลื่
อนไหวร่
างกาย ดู
แลให้
ผู้
ป่
วยได้
ดื่
มน้
ำ รั
บประทานอาหารและผั
กจำนวนที่
เพี
ยง
พอ ฝึ
กการขั
บถ่
ายให้
เป็
นเวลา ช่
วงเวลาที่
เหมาะสมที่
สุ
ดคื
อ ตอนเช้
าหลั
งตื่
นนอนภายใน 2
ชั่
วโมง และหลั
งอาหารเช้
า กรณี
ต้
องใช้
ยาระบายต้
องปรึ
กษาแพทย์
5
สุ
วรรณา กิ
ตติ
เนาวรั
ตน์
, ชั
ชนาฎ ณ นคร และจอนผะจง เพ็
งจาด. (อ้
างแล้
ว) หน้
า 185-186.
6
เรื่
องเดี
ยวกั
น หน้
า 186-187.
อาการกลั้
นปั
สสาวะไม่
อยู่
6
ผู้
ป่
วยที่
ต้
องนอนอยู่
บนเตี
ยงนานๆ ไม่
ค่
อยได้
เคลื่
อนไหวจะกลั้
นปั
สสาวะไม่
อยู่
ดั
งนั้
น ในกรณี
ที่
ผู้
ป่
วยรู้
ตั
วต้
องสอนให้
ผู้
ป่
วยรู้
ถึ
งความผิ
ดปกติ
ที่
เกิ
ดขึ้
นกั
บระบบขั
บถ่
าย
การดู
แลผิ
วหนั
งบริ
เวณระบบขั
บถ่
ายให้
สะอาดและแห้
งอยู่
เสมอ ทุ
กครั้
งที่
เปื้
อนน้
ำ
ปั
สสาวะต้
องล้
างทำความสะอาดและซั
บให้
แห้
ง ฝึ
กการขั
บถ่
าย เช่
น กำหนดเวลาปั
สสาวะ
กรณี
ที่
จำเป็
นต้
องใส่
สายสวนปั
สสาวะ ควรชำระล้
างด้
วยน้
ำสบู่
อ่
อนๆ วั
นละ 2 ครั้
ง ในช่
วง
เช้
าและช่
วงเย็
น หรื
อทุ
กครั้
งหลั
งถ่
ายอุ
จจาระเพื่
อป้
องกั
นการติ
ดเชื้
อระบบทางเดิ
น
ปั
สสาวะ