Basic HTML Version
19
การดู
แลสุ
ขภาพร่
างกายเบื้
องต้
น
การพยาบาลผู้
ป่
วยทุ
กครั้
ง ญาติ
ต้
องมี
การล้
างมื
อก่
อนและหลั
งสั
มผั
สผู้
ป่
วย โดย
ต้
องสวมถุ
งมื
อกรณี
ต้
องสั
มผั
สน้
ำมู
ก น้
ำลาย เลื
อด หรื
อของเหลวจากตั
วผู้
ป่
วย และล้
าง
มื
อด้
วยสบู่
ทั
นที
หลั
งจากเสร็
จภารกิ
จ รวมทั้
งควรสวมเสื้
อผ้
าที่
สะอาดหรื
อสวมผ้
ากั
นเปื้
อน
การดู
แลเรื่
องอาหาร
ผู้
ป่
วยส่
วนมากมี
การเปลี่
ยนแปลงด้
านความอยากในการรั
บประทานอาหาร
ญาติ
ต้
องยอมรั
บถึ
งความเปลี่
ยนแปลงนี้
และควรดู
แลให้
ผู้
ป่
วยได้
รั
บอาหารที่
ผู้
ป่
วยชอบ
มื้
อละน้
อยแต่
บ่
อยครั้
ง และกำหนดให้
รั
บประทานอาหารเป็
นเวลา
ผู้
ป่
วยบางคนต้
องให้
อาหารทางสายยางผ่
าน
ช่
องจมู
กหรื
อช่
องท้
อง ญาติ
ควรเตรี
ยมอาหารตาม
สู
ตรและปริ
มาณที่
ได้
รั
บคำแนะนำจากแพทย์
ควร
ให้
อาหารตามเวลา รวมทั้
งดู
แลความสะอาด
บริ
เวณที่
สอดสายยาง สายยาง
กระบอกให้
อาหาร ด้
วยการ
ล้
างด้
วยน้
ำสะอาด ผึ่
งให้
แห้
งและเก็
บไว้
ในภาชนะ
ที่
มิ
ดชิ
ด
3
สุ
วรรณา กิ
ตติ
เนาวรั
ตน์
, ชั
ชนาฎ ณ นคร และจอนผะจง เพ็
งจาด. (2551) “การพยาบาลปั
ญหาด้
านร่
างกาย
ที่
พบบ่
อยในผู้
ป่
วยระยะสุ
ดท้
าย”: การดู
แลผู้
ป่
วยระยะสุ
ดท้
าย. หน้
า 193-196.
การเคลื่
อนไหวและแผลกดทั
บ
3
ควรจั
ดหาเครื่
องช่
วยการเคลื่
อนไหว เช่
น ไม้
เท้
าหรื
อไม้
ค้
ำยั
น (walker) หรื
อ รถ
เข็
น เพื่
อช่
วยให้
ผู้
ป่
วยสามารถเคลื่
อนไหวร่
างกายได้
สะดวก หากผู้
ป่
วยไม่
สามารถ
เคลื่
อนไหวเองได้
ญาติ
ควรช่
วยปรั
บเปลี่
ยนอิ
ริ
ยาบถ โดยหมุ
นเวี
ยนท่
านอนสลั
บกั
นไป
อย่
างน้
อยทุ
ก 2 ชั่
วโมง หรื
อช่
วยขยั
บแขนขาด้
วยการช่
วยจั
บยื
ดหรื
องอบริ
เวณข้
อพั
บ
ต่
างๆ เพื่
อป้
องกั
นการหดเกร็
งกระตุ
กของกล้
ามเนื้
อหรื
อเอ็
นยึ
ด
ผู้
ป่
วยที่
ไม่
สามารถเคลื่
อนไหวร่
างกายได้
เอง มี
โอกาสที่
ผิ
วหนั
งจะถู
กทำลายจาก
แรงกดทั
บ แรงดึ
ง และแรงเสี
ยดสี
ทำให้
ขาดเลื
อดไปเลี้
ยงบริ
เวณนั้
น ถ้
าหากไม่
มี
การดู
แลที่
ดี